ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը հայտարարել է, որ կքննարկի Իրանը կրկին ռմբակոծելու հնարավորությունը, եթե Թեհրանն ուրանը հարստացնի մինչև «տագնապալի» մակարդակի։ Թրամփը հավելել է, որ կցանկանար տեսնել, թե ինչպես են Միջազգային ատոմային էներգիայի գործակալության կամ այլ հեղինակավոր աղբյուրի տեսուչները ստուգում Իրանի միջուկային օբյեկտներն անցյալ շաբաթավերջին դրանց ռմբակոծությունից հետո։               
 

Ղա­րա­բա­ղ­յան խնդ­րում ֆեյք վի­ճա­կի ա­վար­տը

Ղա­րա­բա­ղ­յան խնդ­րում ֆեյք վի­ճա­կի ա­վար­տը
28.04.2020 | 00:06
Ա­հա և վերջ: Օր­վա թավ­շին էն­դշ­պիլ են հայ­տա­րա­րել: Ընդ ո­րում, ոչ միայն Ռու­սաս­տա­նը, չնա­յած ա­ռա­ջին հեր­թին` Ռու­սաս­տա­նը: Ին­չու՞` քիչ ներքևում, սա­կայն այս պա­հին այն մա­սին, որ Փա­շի­նյա­նի քար լռու­թյու­նը ա­ռա­ջին ա­պա­ցույցն էր, որ ա­մեն բան հենց այն­պես է, ինչ­պես «շա­րադ­րում» է Սեր­գեյ Լավ­րո­վը, ի­րա­կա­նում` ԵԱՀԿ ՄԽ-ն: Այն է` բա­նակ­ցա­յին սե­ղա­նին է «փու­լա­յին» տար­բե­րա­կը, և ղա­րա­բա­ղյան ընտ­րու­թյուն­նե­րից հե­տո, այլևս Փա­շի­նյան Նի­կո­լը խա­ղեր տա­լու, ժա­մա­նակ շա­հե­լու շանս չու­նի. աշ­խար­հը վե­րա­բաշխ­վում է, վերա­բա­ժան­վում, ոչ մե­կը նրա «հե­ղա­փո­խա­կան» հա­վե­սը չու­նի. բո­լո­րը զբաղ­ված են ան­չափ պրա­գամ­տիկ հաշ­վարկ­նե­րով:
Փա­շի­նյա­նից լավ ոչ մե­կը չգի­տի, թե ի­րեն ինչ են ա­սում: Ի­րեն աս­վում է` խա­ղում ես բաց, խա­ղա­քար­տե­րը ցույց տուր, ա­ռա­ջին հեր­թին` քո ժո­ղովր­դին, այ­լա­պես կոնկ­րետ հա­կա­քայ­լե­րը չեն ու­շա­նա: Ընդ ո­րում սա այն քիչ դեպ­քե­րից է, որ Արևմուտքն ու Ռու­սաս­տա­նը փոր­ձե­լու են «ար­դյունք» ցույց չտալ` մի­նի­մում` մինչև «նյու Յալ­թա», կամ ե­թե կու­զեք` նյու-Պոտս­դամ, մինչև հու­նի­սի 6, կամ մաք­սի­մում` մինչև սեպ­տեմ­բեր` ՄԱԿ-ի ա­սամբ­լեա, ուր աշ­խար­հա­կար­գը կո­րո­նա­վի­րու­սով ար­դեն իսկ էա­կա­նո­րեն «սր­բագր­ված կլի­նի»:
Եվ ու­րեմն, այն, որ Լավ­րովն ար­տա­հայ­տում է ԵԱՀԿ ՄԽ բո­լոր հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի կար­ծի­քը, հա­մոզ­վում ենք` կար­դա­լով Ֆրան­սիա­յի Սե­նա­տի կայ­քի հուն­վա­րի 8-ի քն­նար­կում­նե­րի սղագ­րու­թյու­նը (ընդ ո­րում, այս մա­սին խո­սել է նաև Դա­վիթ Շահ­նա­զա­րյա­նը. ա­կանջ ու­նե­ցող չի ե­ղել): Ի դեպ, հուն­վա­րի 8-ին տե­ղի ու­նե­ցած քն­նար­կու­մը (երբ կո­րո­նա­վի­րուսն ար­դեն իսկ մո­լեգ­նում էր) Սե­նա­տի կայ­քում տե­ղադր­վել է փետր­վա­րի սկզ­բին` Մնա­ցա­կա­նյան-Մա­մե­դյա­րով ժնևյան հան­դի­պու­մից «ժա­մեր անց», ին­չը նույն­պես խիստ խո­սուն է: Հի­շենք` Մա­մե­դյա­րով-Մնա­ցա­կա­նյան հան­դի­պու­մը տևել էր 12 ժամ, պա­հանջ­վել կող­մե­րից «գաղտ­նա­պա­հու­թյուն», ին­չը Լավ­րո­վից ա­ռաջ ար­դեն իսկ հրա­պա­րա­կայ­նաց­րել էր ֆրան­սիա­կան Սե­նա­տը` ներ­կա­յաց­նե­լով սե­նա­տոր­նե­րի հան­դիպ­ման ման­րա­մաս­նե­րը ֆրան­սիա­կան հա­մա­նա­խա­գահ Ստե­ֆան Վիս­կոն­տիի հետ, սա­կայն ու­շադ­րու­թյուն դաձ­նող չէր ե­ղել:
Մինչ Վիս­կոն­տիի մտ­քին անդ­րա­դառ­նա­լը, ար­ձանագ­րենք Սե­նա­տում տի­րող մթ­նո­լոր­տը. հան­դի­պու­մը վա­րող, Սե­նա­տի ար­տա­քին կա­պե­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ պա­րոն Կամ­բո­նը ոչ ա­վել-ոչ պա­կաս հարց­նում է ի­րենց հա­մա­նա­խա­գա­հին` Հա­յաս­տա­նի նոր վար­չա­պե­տը կա­րո՞ղ է հան­դի­սա­նալ խա­ղա­ղա­րար (հան­գս­տաց­նող) գոր­ծոն ղա­րա­բա­ղյան խնդ­րում, և ինչ­պես է Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հի վի­ճա­կը… Չեր­կա­րաց­նենք, անց­նենք ա­ռաջ` ներ­կա­յաց­նե­լու Վիս­կոն­տիի «սակ­րալ» մտ­քե­րը` Լավ­րո­վից ա­ռաջ ար­տա­բեր­ված.
-Նոր­մա­տիվ ակ­տը, ո­րի վրա մենք աշ­խա­տում ենք, ան­վան­վում է «Լավ­րո­վի պլան», որն ու­նի ռու­սա­կան ծա­գում, ան­գամ ե­թե ռու­սաս­տա­նյան իմ կո­լե­գան չի սի­րում, որ այն այդ­պես ենք ան­վա­նում. փաս­տա­թուղ­թը հիմն­ված է մադ­րի­դյան սկզ­բունք­նե­րի վրա` Հել­սին­կյան խար­տիա­յի սկզ­բունք­նե­րից ել­նե­լով:
Հի­շենք, այս մտ­քե­րը աս­վել են հուն­վա­րի 8-ին: Դրան հա­ջոր­դեց Լավ­րո­վի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը: Օ­րեր ա­ռաջ: Ա­պա Մնա­ցա­կա­նյա­նի «հեր­քու­մից» մեկ օր հե­տո, երկ­րորդ նույ­նա­կան հայ­տա­րա­րու­թյու­նը` ար­դեն ՌԴ ԱԳՆ-ի կող­մից: Եվ այդ ա­մե­նին` Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի քար լռու­թյու­նը: Ի դեպ, «Լավ­րո­վյան պլա­նի» հմայ­քը նրա­նում է, որ դե­ֆակ­տո, ա­ռա­ջին քայ­լով, ար­ձա­նագր­վում է տա­րածք­նե­րի (5) վե­րա­դար­ձը, իսկ հան­րաք­վեն` «հե­տա­գա՜ քն­նար­կում­նե­րի» թե­մա է… (ընդ ո­րում, Լավ­րո­վի վեր­ջին բար­ձրա­ձայն­ման մեջ հան­րաք­վեի մա­սին հի­շա­տա­կում ընդ­հան­րա­պես չկա, ԱԳՆ-ում «հե­տա­վոր» կեր­պով ակ­նարկ­ված էր):
Երկ­րոր­դենք, եր­րոր­դենք. Փա­շի­նյա­նի կող­մից քար լռու­թյուն` այս ա­մե­նին: Աք­սիո­մա­տիկ է` լռու­թյու­նը հա­մա­ձայ­նու­թյան նշան է: Ի դեպ. քն­նարկ­վում է «փու­լա­յին» տար­բե­րա­կը» մտ­քերն ա­սե­լուն զու­գա­հեռ` Լավ­րո­վը բարձ­րաց­րել է նաև Հա­յաս­տան մա­տա­կա­րար­վող գա­զի գնի թե­ման, ա­սել է` ստու­գո­ղա­կան կրա­կոց է ար­ձա­կել Նի­կո­լի ուղ­ղու­թյամբ. կհեր­քես, շա­րու­նա­կու­թյու­նը կս­տա­նաս` «ան­կեղ­ծու­թյանդ ժամն է», մենք սպա­սե­լու ժա­մա­նակ չու­նենք:
Հի­մա փոր­ձենք հաս­կա­նալ, թե ին­չու հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րից ա­մե­նա­շա­հագր­գի­ռը հենց Ռու­սաս­տանն է, և Ղա­րա­բա­ղյան ընտ­րու­թյուն­նե­րից ան­գամ մեկ ժամ «չան­ցած»` շատ ա­րագ ոտ­քը դրեց «պե­դա­լին»: Ռու­սաս­տանն իս­կա­պես շտա­պում է, Ռու­սաս­տանն իս­կա­պես ժա­մա­նակ չու­նի. Ռու­սաս­տա­նը հաս­կա­նում է` Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է ժա­մա­նակ շա­հել, խա­ղում է ժա­մա­նա­կի վրա (Նի­կո­լը` գու­ցե և հրա­ժա­րա­կա­նի տա­նի Մնա­ցա­կա­նյա­նին` ժա­մա­նակ շա­հե­լու հա­մար, գու­ցե և այլ կոն­ֆի­գու­րա­ցիա­ներ կի­րա­ռի), սա­կայն, ի տար­բե­րու­թյուն հա­յաս­տա­նյան ազ­գա­յին-խոր­քա­յին խա­ղա­ցող­նե­րի, ո­րոնց ևս ձեռն­տու է ժա­մա­նակ շա­հե­լու պա­րա­դիգ­մը, ո­րով­հետև նոր ի­րա­վի­ճա­կը նոր հնա­րա­վոր­թյուն­նե­րի դուռ է բա­ցում, Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ա­ռաջ­նորդ­վում է գլո­բա­լիստ­նե­րի` Սո­րոս-կո­րո­նա­վի­րուս-Գեյթս ձևա­կեր­պու­մով, նրան դեռ հե­ղա­փո­խու­թյան ա­ռա­ջին օ­րե­րին ա­սել են` թույ­լատր­վում է լի­նել կամ խեղ­կա­տակ, կամ ստ­րուկ, ո­րը կկա­մե­նաս, մլուլ տուր, բայց ժա­մա­նա­կը պետք է ձգես…. ին­չու՞.. կո­րո­նա­վի­րու­սով եր­րորդ հա­մաշ­խար­հա­յին սկ­սած­նե­րը ու­ղիղ գծով գնում են Պու­տի­նի (Սի Ցզին­պի­նի, Խա­մե­նեիի, Ա­սա­դի), բայց ա­ռա­ջին հեր­թին` Պու­տի­նի դեմ «ներ­քա­ղա­քա­կան «պե­րե­վա­ռո­տի» (ա­ռան­ձին խո­սակ­ցու­թյան թե­մա է Սո­բյա­նի­նի գե­րակ­տի­վա­ցումն այս օ­րե­րին, որ­պես գլո­բա­լիստ-լի­բե­րալ­նե­րի նյու-լի­դեր):
ՈՒս­տի Ռու­սաս­տանն շտա­պում է. Լավ­րո­վը` նույն­պես (նուրբ տան­դեմ խա­ղար­կում Թրամ­փի հետ, որ­պես ա­վե­լի ըն­դու­նե­լի ա­մե­րի­կյան լի­դեր. չնա­յած Թրամ­փի նա­վը նույն­պես ճոճ­վում է, սա­կայն ար­տիստ-Ա­մե­րի­կա­յի հա­մար Թրամ­փի «մայ­րա­մու­տը» չի ու­նե­նա­լու այն նշա­նա­կու­թյու­նը, ինչ Աստ­ված մի ա­րաս­ցե, Ռու­սաս­տա­նի հա­մար, սե­նյա­կում նս­տած, ինք­նա­մե­կու­սա­ցած, կո­րո­նա­վի­րուս­վող եր­կի­րը միկ­րո­ֆո­նով ղե­կա­վա­րող Պու­տի­նի ու Ռու­սաս­տա­նի հա­մար):
ՈՒս­տի Լավ­րովն ա­սում է` ժա­մա­նակ չու­նեք. ու­զում ես համ­բու­րե­լով, ու­զում ես` տիկ­նոջդ ու Մեհ­րա­բա­նի հետ մու­ղամ եր­գե­լով` պի­տի «մատ­նես» Ղա­րա­բա­ղը, վասն մե­րո (Սաա­կաշ­վի­լին ար­դեն իսկ կա­պի­տու­լաց­նում է ՈՒկ­րաի­նան). «մե­տաք­սի», Մեր­ձա­վոր Արևել­քի այդ դուռն ու ու­ղին մենք որևէ մե­կին չենք տա:
Նի­կոլն իր սո­րո­սա­կան-խո­րա­մանկ ժպի­տով ար­ձա­գան­քում է.
-Ես երևի ա­ռայժմ լռեմ…
Կար­մեն ԴԱՎ­ԹՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7173

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ